Hədis Rəvayət Edərkən siqaret Çəkən Kimsədən Rəvayət Alınarmı?

         Əbu Suleyman əl-Cendi əl-Əsəri dedi ki:

"Misir diyarının, sufi və fanatik bir eşari olan müftisi Əli Cümənin belə dediyini qulaqlarımla eşitdim: "Şeyx Məhəmməd Yasin əl-Fadani siqaret çəkərdi. galyan çəkərkən Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'in hədisini rəvayət edərdi. Şeyx əl-Fadani Məkkəli alimlərdən yetmiş adamdan siqaret çəkdiklərini bizə rəvayət etdi." Səs qeydi əlimdə mövcud və belə deyir! Əsrin hədis müsnidi olan Şeyx Fadani'dən bu sabit olmuşdurmu? Yoxsa bu xəbər Əli Cüm'ə'nin yalançı biri olduğunamı dəlalət edir? Əgər sabit isə belə bir kimsədən hədis rəvayəti caizdirmi?"

Şeyx Məhəmməd Ziyad Təkilə belə cavab verdi: "Şeyx əl-Fadani rahimehullah Allah onu bağışlasın, Hicazlı şeyxlərin çoxu kimi galyanı haram görməz və çəkərdi. Yenə Şam, Mısır və başqa yerlərin şeyxlərinin çoxu da yaxın zamana qədər belə idi. Siqaret çəkmək aralarında məşhur idi və haram görməzdilər. Ən çox məkruh görənlər vardı. Bəlkə də onlara siqaretin bədənə verdiyi zərəri, bu günki alimlər qatında olduğu kimi dəqiqləşməmişdi. Yenə Yemə'nin alimlərinin ümumisi qat istifadə edərlər. Allaha həmd olsun bu məsələ bu zamanda şeyxlərin və elm tələbələrinin ümumisi qatında açıqlığa qovuşmuş, çirkin bir münkər olaraq görməyə başlamışlar.

Qiymətli qardaşım! Şeyx Fadaninin hədis rəvayət edərkən qalyan çəkməsini pis görməməlisən. Mən şeyxlərdən bir çox kimsənin nargilə mövzusunda tesahulde olub istifadə etdiklərini bilirəm. Bu məsələ onların qatında hədis rəvayət edərkən yemə və içmə kimidir. Mən Zebiddə 1420-ci ildə şeyxlərdən birinin yanına daxil oldum. Yanında qalyan, siqaret və qat vardı. Bu şeyxdən hədis götürmək və o məclisdə qalmaq xoşuma getmədiyi üçün dərhal çıxdım. Halbuki onun bu mövzuda sənəd verdiyini bilirdim. Mən isə haram və xəbis gördüyüm bu şeydən şiddətlə iyrəndim.

Amma bunu edən kimsədən rəvayətin caiz olmasına gəlincə; masiyet, bidətdən yüngüldür. Bidətinə dəvət etməyən bidətçidən rəvayət dahi caizdir. Yaxşı masiyetinde şərh sahibi olan, onu haram görməyən və mürüvvəti zədələyici görməyən kimsədən rəvayət necə caiz olmasın?

 Şeyxlərimizdən bu vəziyyətdə olan kəslərdən rəvayəti tərk edənlər, belə bir rəvayəti haram gördüklərindən deyildir, veradan ötəri tərk edirdilər. Bu ümumi bir mövzudur. Amma əl-Fadani rahimehullaha gəlincə, Neylu'l-Emani adlı kitabımda onun haqqında xüsusi olaraq indimde olanları və Şeyx Bedruddin el-Hasenidən bəhs edərkən açıqladım. .."

Xalid b. Ömər dedi ki: "əl-Fadani və Əbu Turab əz-Zahiri və ya başqaları kimi qalyan istifadə edən şeyxlər haqqında ədalət; onların Allahın dini haqqındakı etiqadlarına görə hökm etməmizdir. Bizim etiqadımıza görə deyildir. Əgər mübah görürsə buna görə onu pisləyə bilmərik. Əksinə dəlillərlə səhvinə rəddiyə verərik. İnsanlara görüşünün məqsədəuyğun olmadığını açıqlayarıq. Onu halal gördüyü şeydən ötəri ayıblaya bilmərik. Yenə bidət əhlinə buğz etməmiz və onların bidətlərindən və səhvlərindən teberri etməmiz, onlara qarşı ədalətdən bizi  enqəlləməz."

Məsələnin detalları bu linkdədir: http://www.ahlalhdeeth.com/vb/forum/منتدى-الرواية/258831-الشيخ-محمد-ياسين-الفاداني-و-علي-جمعه-و-شرب-الدخان

• Siqaretin haram olduğunu və ya zərərli olduğunu iddia edənlərə əlaqədar risaləmdə cavab vermişəm: http://darulittiba.blogspot.com/p/siqaretin-hokmu.html

Bidətçiyə Salam vermək, O'na Sevgi Beslemektir!‏

                      Bidətçiyə Salam vermək, O'na Sevgi Beslemektir!‏

                İmam Əhməd b. Hənbəl rahimehullah belə demişdir:

(إذا سلم الرجل على المبتدع فهو يحبه قال النبي صلى الله عليه وسلم : ألا أدلكم على ما إذا فعلتموه تحاببتم؟ أفشوا السلام بينكم)

"Bir kimsə bidətçiyə salam verirsə onu sevir deməkdir. Çünki Nəbi sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurmuşdur: "Diqqət yetirin! Etdiyiniz təqdirdə bir-birinizi sevəcəyiniz şeyi sizə göstərimmi? Aranızda salamı yayın."

(əl-Adabu'ş-Şer'iyye 1/233)

Elm Tələbiylə Əlaqədar Notlar‏

Elm Tələbiylə Əlaqədar Notlar‏

Alimləri Takdis Etmədən Hörmət Göstərmək və Təqlid Etmədən Onlara tabe Olmaq:

lim tələbəsinin alimlərə hörmət göstərməsi və onları təqdir etməsi lazımdır. Alimlər ilə başqaları arasındakı ixtilaf barəsində könülünü geniş tutmalıdır. Onların etiqadlarında səhvli bir yol tutanlara qarşı, onlar üçün bəhanə tapmalıdır. Bu nöqtə çox əhəmiyyətlidir. Çünki bəzi insanlar onlar haqqında layiq olmadıqları şeylər əldə edə bilmək üçün başqalarının səhvlərini araşdırıb izləyərlər. Eşitdiklərini insanlara yayırlar. Bu ən böyük səhvlərdəndir. İnsanların avamının dahi qeybətini etmək böyük günahlardan olduğuna görə, alimin qeybətini etmək daha böyükdür. Çünki alimin qeybətini etmək yalnız onun özünə zərər verməklə məhdud qalmaz, onun yükləndiyi şəri elmə də zərər verər. (İbn Useymin, Kitabu'l-İlm s. 41)

* Burada əhəmiyyətli bir xüsusu ayırt etmək lazımdır: İcmaya zidd, bidət görüşlər göstərənin elm əhli tərəfindən rədd edilməsi və ya din adına insanları qəsdli olaraq sapdıran, alenen fısk işləyən kəslərin yaxud hədis rəvayətinə və dinin nəqlinə ehil olma ləyaqətini itirmiş kəslərin cerh edilmələri dində vacib olan xüsuslardandır və bu haram olan qeybətin xaricindədir.

Yenə fıskını alenen işləyən və ona çaqıran kimsədən çəkindirmə ilə insanların gizli qüsurlarını araşdırmaq bir-birindən fərqli şeylərdir. Peyğəmbərlər xaricində günahdan salamətdə qalan kimsə yoxdur. Ancaq böyük günahların açıqdan işlənməsi və açıqca işlənən münkərə qarşı çıxılmaması, üstünə üstlük münkəri açıqdan işləyənlərə qarşı yağçılıq edilməsi dində böyük bir günahdır.

Möminlərin əmri Əli b. Əbi Talib radıyallahu ənh belə demişdir:

من حقّ العالم عليك إذا أتيته أن تسلِّم عليه خاصَّة، وعلى القوم عامّة، وتجلس قُدَّامه، ولا تشِر بيديك، ولا تغمِز بعينَيك، ولا تقُل: قال فلان خلافَ قولك، ولا تأخذ بثوبِه، ولا تُلحَّ عليه في السؤال، فإنّه بمنزلة النخلة المُرطبة التي لا يزال يسقط عليك منها شيء

"Alimin sənin üzərindəki haqqlarından bəzılərı bunlardır: Ona gəldiyin zaman özünə xüsusi olaraq salam verməyin, halqa isə ümumiyyətlə salam verməyin, onun önünə oturmağın, əllərinlə işarə etməməyin, gözlərini qırparaq eyham etməməyin, ona: "Filan sənin sözünün əksinə belə deyir" deməməyin, onun paltarından çəkişdirməməyin, suallarla onu böhrana salmamağın. Çünki o özündən davamlı olaraq təzə xurma düşən xurma budağı menzilesindedir." (İbn Useymin, Kitabu'l-İlm s. 28, Deyərəm ki: rəvayətin əsli Hatibu'l-Bağdadi'nin əl-Cami adlı əsərindədir.)

İxtilaflı Məsələlərdə Geniş Könüllü Olmaq:

Elm talibinin içtihattan qaynaqlı ixtilaf məsələlərində geniş könüllü olması lazımdır. Çünki alimlər arasında içtihattan qaynaqlanan ixtilaflar olması qaçınılmazdır. Bu mövzularda hər kəs müxalifini üzrlü hesab etməlidir. Bəzi məsələlər də ictihada macal olmayan (icma edilmiş xüsuslar kimi) məsələlərdir. İşdə bu məsələlərdə müxalif üzrlü hesab edilməz. (Baxın.: İbn Abdilberr, Camiu Beyani'l-İlm, 1/580 nömrə: 992)

Müəllimə Qarşı Ədəbli Olmaq:

Elmin başlanğıcında kitablardan elm alınmaz. Əksinə, ayaq sürüşmələrindən əmin olmaq üçün, elm tələbinin açarı olan etibarlı bir müəllim olmaq məcburiyyətindədir. "Elmə tək başına girən, tək başına çıxar" (Sehavi, əl-Cevahir, 1/58)

Yəni elm tələbinə müəllimsiz girən, elmsiz çıxar. Çünki elm bir sənətdir və hər sənət ustaya möhtacdır. Elə isə bu sənəti mahir təlimçisindən öyrənməlisən. (Baxın. Bəkr Əbu Zeyd, Hilyetu Talibi'l-İlm)

Bu vəziyyətdə müəllimə qarşı ədəbli olmağın lazımdır. Çünki bu; qurtuluş, müvəffəqiyyət, elm əldə etmə və müvəffəq olmanın ünvanıdır. Müəllimin sənin yanında hörmət görən, təqdir və lütf görən bir mövqedə tapılsın. Müəlliminə qarşı; oturmağında, onunla danışmağında, gözəl sual soruşmağında, dinləməyində, onun qarşısında kitab açmağında həmişə ədəbi güdməlisən. Onun qarşısında sözü uzatmağı və mübahisəni tərk etməyin lazımdır. Danışarkən və ya gedərkən qabağına keçməməlisən. Sözünlə də onun qabağına keçmə yaxud onun yanında çox danışma. Danışmasına və dərsinə müdaxilədə ədərəq kəsmə. Sualinə cavab verməsi üçün israrçı olma. Xüsusilə birlik qarşısında ona çox sual soruşmaqdan uzaq dayan. Çünki bu vəziyyət səndə qürura, onda bezginliyə səbəb olar. Müəllimin bir səhvini görsən və ya yanıldığını fərq etsən onu gözündən salma. Çünki bu onun elmindən məhrum olmağına səbəb olar. Səhvdən salamətdə olan kim var ki?" (Baxın.: Bəkr Əbu Zeyd, Hilyetu Talibi'l-İlm)

Çirkin Bir Təqlid:

Müəllimin gözəl əxlaqını, qiymətli xüsusiyyətlərini nümunə götürməlisən. Lakin müəlliminə olan sevgin mövzusunda şövqə gəlib də şəxsən fərq etmədiyin, amma görənlərin fərq etdikləri pis vəziyyətə düşmə! Müəllimin səsini, səs tonunu, gedişini, hərəkətini və duruşunu təqlid etmə! Çünki o başqa şeylər səbəbiylə hörmətli bir müəllim olmuşdur, bu davranışlar barəsində ona tabe olma həvəsinə qapılma! (Bəkr Əbu Zeyd, A. g. e.)

Dərsdəki Canlılığı Bitirən Səbəblər:

Müəllimin dərsdəki canlılığı, dərs əsnasında tələbənin qulaq asıb anlaması, özünü dərsə verməsi, hisslərinin müəllimi ilə qarşılıqlı təsir içində olması nisbətincədir. Bu səbəblə tənbəllik, zəiflik, söykənib oturmaq, zehinin dağılması və boşalması kimi davranışlarla müəllimin elminin kəsilməsinə vəsilə olmamalısan.

Zeyd b. Vehbdən: "Abdullah dedi ki: "Camaat gözlərini sənə tikdikləri müddətcə tahdiste ol. Nə vaxt ki onlardan bir zəiflik görsən tahdisi burax." (Bəkr Əbu Zeyd, a. g. e.)

Təvazö:

Ömər b. əl-Hattab radıyallahu ənh belə demişdir:

تعلّموا العلم، وتعلّموا له السكينةَ والوقار، وتواضعوا لمن تعلّمون، وليتواضع لكم من تعلِّمون، ولا تكونوا جبابرة العلماء، ولا يقوم علمكم مع جهلكم

"Elmi öyrənin. Elm üçün sakinliyi və vakarı/ciddiliyi də öyrənin. Özündən elm öyrəndiklərinizə qarşı təvazö qöstərin. Elm öyrətdiyiniz kəslərə də təvazö qöstərin. Zorba alimlər olmayın. Elminizi cahilliyinizlə birlikdə qoymayın." (Veki, Zühd, 275)

İmam Malik, Harun Rəşidə belə demişdir:

إذا علمت علماً فليُرَ عليك أثره وسكينته وسمته ووقاره وحلمه

"Bir elm öyrəndiyin zaman sənin üzərində əsəri, sakinliyi, siması, təmkini (ciddiliyi) və helmi (yumşaqlığı) görünsün." (Tezkiratu's-sami s. 15-16)

İmam Şafii belə dedi:

لا يطلب أحد هذا العلم بالملك وعز النفس فيفلح، ولكن من طلبه بذلّ النفس وضيق العَيش وخدمة العلماء أفلح

"Krallıq və izzəti nəfslə bu elmi tələb edən heç kim bacara bilməz. Lakin nəfsini endirərək, dolanışıq çətinliyiylə və alimlərə xidmət edərək tələb edən bacarar." (Tezkiratussamı s. 15-16)

Oyanıqkən yuxu görməkdən uzaq dayan. Bilmədiyin şeyin məlumatına sahib olma və bacara bilmədiyin mövzuda bacarıqlı olduğun iddiası belədir. Əgər belə bir şey etsən elmin önünə tünd bir örtü çəkmiş olarsan. Deyilmişdir ki: "Elm üç qarışdır. Birinci qarışa girən qürura qapılar. İkinci qarışa girən təvazö sahibi olar. Üçüncü qarışa girən də bir şey bilmədiyini anlar." (Bəkr Əbu Zeyd, Hilyetu Talibi'l-İlm)

Hər hansı bir alimin yanılması ilə qarşılaşdığında onun dəyərini salmaq üçün dərhal sevinmə. Lakin yalnız o məsələni təshih etmək üçün sevin. Hatib belə demişdir: "Təsnif çalışması edən kimsə ağılını bir nimçədə insanlara təqdim etmiş deməkdir." (Bəkr Əbu Zeyd, A. g. e.)

Əsər yazan hər alimin, xüsusilə də çox əsər verənlərin şübhəsiz səhv və səhvləri tapılar. Əskiklik tapmaq məqsədiylə bu barədə sevinc duyan kimsə, bu yola meyl edən, bilmişlik göstərən, "yağışdan qaçarkən doluya tutulan" çoxbilmişdən başqası deyildir." (ər-Ragıb, Mecmau'l-Belaga)

Təbii elm və fəzlinin ümid etməyininə qərq olunan imamdan baş verən səhv və yanılmaya diqqət çəkəcək. Lakin dəyərini azaldacaq, gözdən düşərəcək bir hava əsdirməməlidir ki özü kimi olanlar qürura qapılmasın. (Bəkr Əbu Zeyd, a. g. e.)

Elm Tələbini Ləkələyən Şeylər:

Şeyx Bəkr Əbu Zeyd rahimehullah, Elm tələbəsinin bəzəyini pozan, onu ləkələyən şeyləri beləcə zikr etmişdir:

1- Sirri ifşa etmək. (gizlicə deyilən və ya işlənən şeyləri yaymaq)

2- Bir birlikdən o birinə söz daşımaq.

3- Özünü bəyənmişlik və boşboğazlıq.

4- Çox zarafatlaşmaq.

5- İki adamın danışması arasına girmək

6- Kin tutmaq

7- Həsəd etmək

8- Pis zənndə olmaq

9- Bidətçilərlə oturub qalxmaq

10- Haramlara doğru addım atmaq.

Bu və bənzəri günahlardan qaçın. Haram və günah olan şeylərdən ayağını kəs. Belə davransan nə ə'la. Amma əks halda bil ki sən, dindarlığı sadə, oyunçu, qeybət edən, intriqaçılıq edən birisən deməkdir…

Şübhələr haqqında:

Ürəyin süngər kimi nəyi tapsa alan cinsdən olmasın. Şübhə çıxarmaqdan, özündə və başqasında şübhə oyandırmaqdan qaçınmalısan. Şübhələr tez səpici, ürəklər də zəifdir. Şübhələri ən çox ortaya çıxarənlər odun daşıyıcıları olan bidətçilər və sevdalılarıdır. (İbn Qəyyım, Miftahu Dari's-Seade s. 153)

Məsciddə Elm Tələbi Allah Yolunda Cihad Gibidir‏

                        Məsciddə Elm Tələbi Allah Yolunda Cihad Gibidir‏

Əbu Hureyre radıyallahu ənhdən: Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurdu:

مَنْ دَخَلَ مَسْجِدَنَا هَذَا لِيَتَعَلَّمَ خَيْرًا أَوْ يُعَلِّمَهُ كَانَ كَالْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ، وَمَنْ دَخَلَهُ بِغَيْرِ ذَلِكَ كَانَ كَالنَّاظِرِ إِلَى مَا لَيْسَ لَهُ

"Bu məscidimizə bir xeyr öyrənmək və ya öyrətmək üzrə girən kimsə Allah yolunda cihad edən kimidir. Başqa bir şey üçün girən kimsə isə, özünün olmayan bir şeyə baxan adam kimidir."

Səhih. Əhməd (2/350, 418, 526) İbn Macə (227) Taberani (6/175) İbn Hibban (1/287) Hakim (1/169)

Mescidu'l-Haram'da Oxunan Azandaki Bidət Hüccet Değildir

                    Mescidu'l-Haram'da Oxunan Azandaki Bidət Hüccet Değildir‏

Bilindiyi üzrə Azanda teganni etmək (ədalətsiz uzatmalar və səs dalğalandırmalar) əsrimizdə yayılmış olan çirkin bidətlərdəndir. Necə ki Abdurrazzak Musannefində Yəhya el-Bekkadan belə rəvayət etmişdir: "İbn Ömər radıyallahu ənhimənin birinə belə dediyini gördüm: "Şübhəsiz ki mən sənə Allah üçün nifrət edirəm." Sonra yoldaşlarına dedi ki: "Çünki bu azanında teganni edir və bundan ötəri pul götürür."

Bu çirkin bidət, Kəbədə və Mescidu'l-Haram'da dahi şahid olunan bir hala gəlmiş, nasları və sələfin tətbiqini gözardı edən kəslər, hevalara xoş gələn bu bidətə qarşı lakayd qalmışlar, hətta Məkkə və Mədinədə işlənən bu cürmü hüccet gətirər olmuşlar.

Halbuki köhnə Suud Müftisi Şeyx Məhəmməd b. İbrahim rahimehullahın bu bidətə qarşı xəbərdarlıq etdiyi, Fətvalarının yığıldığı kitabda beləcə iştirak etmiş:

Şeyx Məhəmməd b. İbrahimdən Mescidu'l-Haram Müəzzinləri başçısına:

Allahın salamı, rəhməti və bərəkətləri üzərinizə olsun. Bundan sonra: Mescidu'l-Haram'ın bütün müəzzinlərinə dözümlü, asan bir azan oxumalarını, səsi dalğalandırıb uzatmaqdan qaçınmalarını təbliğ etməğiniz lazımdır. Çünki bu an etmiş olduqları bu dalğalandırma və uzatmalar, azanın qanuni oluşunu maneə törətməkdədir. Onların bundan qaçınmaları və qanuni olanı güdmələri lazımdır. Azanları zəmzəmdə azan oxuyan müəzzinin azanı kimi olmalıdır. Sizlərin də bunu onlara xəbər verməniz və bunu pozuntu edib etmədiklərini nəzarət etməniz lazımdır.

Vəssalamu əleykum.Şeyx Məhəmməd b. İbrahim, Fetava (2/94 tarix: 21.7.1983)

Tegannisiz Azan Necə Olar?

Aralarında müəzzinlərin də olduğu insanların çoxu azandakı uzatma və lahinler üçün Mescidu'l-Haram'daki azanı bəhanə göstərməkdədir. Bu məsələnin daha da işıqlığa qovuşması üçün Şeyx Əbdüləziz er-Racihinin sözünü də köçürək:

"… Hətta Quran qiraətində dahi bəzı (quran oxuyucuları) qurralar - bundan Allaha sığınarıq - teganni edirlər. Teganni edənlərdən birindən "Qul huvallahu ehad" deyə oxuyarkən teganni etdiyini eşitdim. Bundan Allaha sığınarıq. Allahdan salamatlıq və nuş diləyərik. Ya da hədisdə teganni edər! Hətta azanda və Quran qiraətində də teganni edərlər. Onu sıravi bir okuyuşla, səsi dalğalandırmadan oxumaq lazımdır. Buna görə Sahihu'l-Buhari'de Ömər b. Əbdüləzizin müəzzininə belə dediyi sabit olmuşdur: "Ya asan bir azan oxu ya da səni vəzifədən götürərik." Bəzı insanlar azan oxuduğunda səsi dalğalandırır. Bu lahindir. Allah dedikdən sonra səs bitincə təkrar Allah deyərkən digər bir səs gətirir, aaaa deyə uzadır. Bu nədir? Bu səsi dalğalandırmadır. (Allahu ekberullaaaahu əkbər şəklində oxuyanlar kimi) Asanca azan oxur: Allahu əkbər. Allahu əkbər. Allahu əkbər. Allahu əkbər. Şəklində oxu. Uzat, lakin səsi dalğalandırma. Bir səs bitər bitməz arxasından digər bir səsi gətirmək telhindir.

Alimlər telhin ilə azan oxumanın və telhin ilə qiraətin çirkin olduğunu söyləmişlər. Yenə bəzi müəzzinlərin azan sözlərini uzatmada bərabər davranmadıqlarını görərsən. Təkbirləri bir-birinə münasib etməz. İlk təkbiri qısa, ikincisini uzun oxur. İlk təkbirdə "Allahu əkbər" deyər, sonra ikincisini ilkinə yükləyərək və daha çox uzadaraq "Allaaaahu əkbər" deyər. Təkbirlər bərabər uzadılmalıdır. İlk təkbir ilə ikincisi arasında tarazlıq olmalıdır. Şahidlikdə: Əşhədu ən la ilahə illəllah deyərkən, ikincisi uzatmada birincisinə bərabər olmalıdır. Belə edilsə telhin olmaz. Bəzi müəzzinlər müğənnilərin oxuduqları azanı bəyənir, sonra da onları təqlid etməyə qalxırlar. Sonra, yenə hər təkbir özü sərhədində olmalı, Allahu əkbər dəyincə dayanılmalı, hər təkbir arasında nəfəs alınmalıdır…"

Müsəlman Qadının, Müsəlman və ya Kafir Qadına və Məhrəmlərinə Qarşı Avreti‏

Müsəlman Qadının, Müsəlman və ya Kafir Qadına və Məhrəmlərinə Qarşı Avreti‏

Şeyx əl-Elbani rahimehullaha belə soruşuldu: "Müsəlman bir qadının, Müsəlman və ya kitab əhli bir qadına qarşı zinətindən və bədənindən göstərməsi halal olan qisim nədir?

Belə cavablandırdı: Bu sual həqiqətdə çox əhəmiyyətlidir. Çünki Müsəlmanların qadınlarının və xanımlarının ümumisi bu həqiqətdən həqiqətən təhlükəli bir qəflət içərisindədirlər. Bunun səbəbi, bəzi fakihlerde meydana gələn fiqhi sapmadır. Bu sapma sətirlərə keçmiş və bu məzhəbə intisap edənlər bunu qəbul ilə qarşılamışlar. Xüsusilə bu məzhəbin ölkədə və ya ölkədə yaşayan xalq üzərində mənəvi bir nüfuzu varsa belədir. Fiqh kitablarının çoxunda belə deyilər: - ki bu qətiliklə batildir - "Qadının qadına qarşı övrəti, kişinin kişiyə qarşı övrəti kimidir, yəni göbək ilə düz qapağı arasıdır."

Əvvəlcə bu görüşün nə kitabda, nə sünnədə səhih, zəif və hətta uydurma bir hədis olaraq dahi bir dəlili yoxdur. Bu yalnız rəy (şəxsi görüş)dür.

Sonra bu görüş batildir, çünki hamımızın oxuduğu Quran'ı Kərimə zıddır. Lakin - təəssüf ki, - Allahın əmriylə bizi istiqamətləndirdiyi şeyə yönəlməmiz çox azdır. Allah, əmr edərək belə buyurar: "Məgər onlar Quran haqqinda düşünmürlərmi? Yoxsa qalbləri qıfıllıdır?" (Məhəmməd 24) Məsələn biz Allah Təalanın bu sözünü oxuyarıq: "görünənlər istina olmaqla, zinətlərini göstərməsinlər" Dəlil olan qısım bura deyil. Dəlil olan qısım: "zinətlərini ərlərindən və ya atalarından… başqasına göstərməsinlər" qısmıdır. Ayənin sonunda rəbbimiz Azze və Celle "və ya öz qadınlarından başqasına…" buyurur.

Bu ayənin dəlalət etdiyi mənadan anlarıq ki qadının qadına qarşı övrəti məhdudlaşdırılmışdır. Şəri həqiqəti düşünmək məcburiyyətindəyik. Diqqət yetirin, bu həqiqət Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləmin: "Qadın övrətdir" sözüdür.

Bunun mütləq mənası; qadının tamamilə övrət olmasıdır. Biz əlimizdə rəbbimizin kitabından və ya nəbimizin sünnəsindən kayıtlayan bir dəlil olmadıqca bu mütləq ifadənin xaricinə çıxa bilmərik.

Yaxşı qadının qadına qarşı övrətinin göbək ilə  düz arası olduğunu kayıtlayan bir nas vardırmı?

Cavabımı öyrəndiniz. Hətta uydurma bir hədis belə yoxdur. Lakin burada bir ayə vardır. Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm: "Qadın övrətdir" buyurmuş, ayə açıqlanmışdır: "Zinətlərini ərlərindən və ya atalarından… başqasına göstərməsinlər"

Yaxşı qadının qadına qarşı övrətinin göbək ilə  qıçı arası olduğunu kayıtlayan bir nas vardırmı?

Cavab: xeyr, bunun bir əsli yoxdur. Lakin ayə onun övrətinin bundan çox daha geniş bir qısım olduğunu gücləndirməkdədir. Beləcə buradan Allah Təalanın "zinətlərini göstərməsinlər" kavlinden öyrəndiyimiz məna ortaya çıxmaqdadır. "zinətlərini" sözüylə nəzərdə tutulan nədir?

Yəni "zinətlərini göstərməsinlər" kavlinde nəzərdə tutulan zinət yerləridir. Nəzərdə tutulan zinətin özü deyil. Ancaq zinət yerləri nəzərdə tutulmuşdur. Məsələn məqsəd; qadınların qulaqlarına taxdıqları sırğaları göstərməməsi deyil. Məqsəd; lüğət alimlərinin dedikləri kimi, hazfedilmiş bir muzaf təqdir edilərək "zinət yerlərini göstərməsinlər" deməkdir.

Yaxşı zinət yerləri haralardır?

Göbəkdən yuxarısı, cahiliyye dövründə dahi olsa, heç bir gün zinət yeri olmuşdurmu? Cavab: xeyr. Koltuq altları zinət yeridirmi? Belin iki yanı zinət yeridirmi? Kürək zinət yeridirmi? Xeyr! Bu övrət, keçən hədisin ifadəsiylə: "Qadın övrətdir"

Elə isə: ayə Müsəlman qadının bədənindən zinət yerləri xaricində bir yeri göstərməsinin caiz olmadığını söyləməkdədir.

Zinət yerləri isə; baş və başda olanlar, sırğalar, boyundakı boyunbağı, biləklərdəki bilərziklər, qoldaki bəzəklər, ayaqlardaki halhallar, yəni dəstəmaz orqanlarıdır. Dəstəmaz orqanları olan bu zinət yerlərini Müsəlman qadının, Müsəlman bacısına göstərməsi caizdir.

Kafir qadına qarşı isə, kafir qadın kişi kimidir. Qadının, kafirə bir qadın qarşısında üzündən və əllərindən başqasını göstərməsi caiz deyildir. [1]

Son dərəcə açıq olan bu ayəyə necə müxalif çıxılmış və ayənin tam əksinə qənaət edilmiş bilmirəm! Əgər bu mövzuda zəif bir hədis olsa da, eynilə Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləmin hədisiylə Quranın bu ayəsini kayıtladığımız kimi, o hədisi səhih zənn edərək ayə bununla qeydlənmiş olsa neyse" [2]

Şeyx əl-Elbani rahimehullahın qızı Sukeyne, atasına belə soruşmuşdur: "Qadının atasının, qardaşının və məhrəm qohumlarının yanında çadra örtməsi caizdirmi, yoxsa örtməməlidirmi?

Belə cavab verdi: "Onların yanında çadra örtməsi və ya örtməməsi bərabərdir. Hər ikisi də caizdir. Sual, caizliyi haqqında olduğu müddətcə bu caizdir. Lakin caiz deməm iki şeyi əhatə edər:

* Hər ikisinin də caiz olması bunu da əhatə edər:

* Edilməsi tərk edilməsindən daha fəzilətli olan ki buna da "caiz" deyilir.

Buna görə mən burada, "hər ikisi də caizdir" dedikdən sonra bir şeyi açıqlamaq istəyirəm: Şübhə yox ki Müsəlman qadının evinin ortasında dahi başörtü örtməyi adət əldə etməsi, evdə xarici bir kimsə olmadığı səbəbiylə yarı çılpaq dayanmaması daha fəzilətlidir. Evdə xarici bir kimsə olmağa bilər. Çünki evdə məsələn əri, oğulu və hətta qızından başqa kimsə olmağa bilər. Lakin onların - əri xaricində, uşaqlarının - analarının bədənindən, fərz olan təsəttürə əlavə olaraq, örtünməyi adət əldə etmədiyi bir qisimi görmələri caiz deyildir. Necə ki bu mövzuda çox dəfələr bəhs etdik. Amma indi bunu söyləmək istəyirəm: daha fəzilətli olan örtünməyi adət əldə etməlidirlər. Bu da uzun bir paltar geymələridir. Bu gün "roba" dedikləri, düyməli, uzun entari ola bilər. Əgər daha qısa olsa heç olmasa oynaqlara qədər olmalıdır. Çadra örtməyi adət əldə etməli, başını və saçlarını örtməlidirlər. Bu fərz deyildir lakin müstəhəbdır. Bu məsələdə görüşüm budur. " [3]

[1] Şeyx əl-Elbani qadının üz və əlinin övrət olmadığı fikirində olduğu üçün belə söyləməkdədir. Lakin qüvvətli dəlillər Şeyx el-Elbaninin bu məsələdə isabət etmədiyini göstərmişdir. Buna görə Müsəlman qadın, kafir qadın yanında əllərini və üzünü dahi aça bilməz. Çünki qadın tamamilə övrətdir. Kafirə qadın isə xarici kişi hökmündədir.

[2] Silsiletu'l-Hedyi və'n-Nur, kaset 641, dəqiqə: 13:27

[3] Müteferrikat adlı ardıcıl, kaset nömrə: 11, ilk dəqiqə və 30:53də təkrar etməkdədir. Sukeyne bt. Şeyx əl-Elbani, Libasu'l-Mer'eti'l-Muslimeti Emame'l-Mer'eti'l-Muslime adlı kitabında (s. 23-24) nəql etməkdədir.

Yalanın Zərərləri

                                         Yalanın Zərərləri

                                                    İbn Qəyyim əl-Cevziyye

                                                 Tərcümə: Məhəmməd Şahin

Yalandan mütləq qaçın! Çünki yalan; bilinən şeylər haqqındakı təsəvvür və düşüncəni ifsad edər. Buna əlavə olaraq; bu bilinən şeylərin insanlara qarşı şəklini də ifsad edər. Çünki yalan; olmayan bir şeyi mövcud, mövcud olan bir şeyi yox, batilı haqq, haqqı batil olaraq, xeyiri şər və şəri də xeyr olaraq göstərər. Bu səbəbdən yalan, bir cəza olaraq, sahibinin düşüncə və elmini ifsad edər.

Üstəlik bu yalan, aldadılıb özünə bağlanılan qarşıdakı insanın nəfsində şəxsində təsəvvür edər. Bu səbəbdən onun düşüncə və elmini ifsad edər.

Yalançı kimsənin nəfsi, mövcud olan həqiqətdən üz çevirmiş, yoxluğa doğru getmiş və batildən təsirlənmişdir. Yalançının təsəvvür etmə gücü və iradəyə bağlı hər hərəkətin kökü olan elm gücü ifsada uğradığı zaman, bu hərəkətləri də ifsada uğrayar. Bu dəfə yalanın hökmü onlara sirayət edər və eynilə yalanın kökü və çıxış yerinin dil olduğu kimi, adamın hər yerində bu yalan ortaya çıxmağa başlar. Artıq bu vəziyyətdə dilindən və əməllərindən heç bir fayda görməz. Bunun üçündür ki yalan, hər pisliyin təməlidir.

Necə ki Peyğəmbər -sallallahu əleyhi və səlləm- bu mövzuda belə buyurmuşdur:

(( وَإِنَّ الْكَذِبَ يَهْدِي إِلَى الْفُجُورِ، وَإِنَّ الْفُجُورَ يَهْدِي إِلَى النَّارِ.)) [ رواه البخاري ومسلم أبو داود والترمذي لألفاظ مختلفة ]

"Şübhəsiz yalan (sahibini) günahlara (dümdüz yoldan sapmağa) aparar. Günahlar da (sahibini) atəşə (cəhənnəmə) aparar (çatdırar). "[1]

İmam Malikin rəvayət etdiyi hədisin ləfzi isə belədir:

إِنَّ عَبْدَ اللهِ بْنَ مَسْعُودٍ تكَانَ يَقُولُ: (( عَلَيْكُمْ بِالصِّدْقِ، فَإِنَّ الصِّدْقَ يَهْدِي إِلَى الْبِرِّ، وَالْبِرَّ يَهْدِي إِلَى الْجَنَّةِ، وَإِيَّاكُمْ وَالْكَذِبَ، فَإِنَّ الْكَذِبَ يَهْدِي إِلَى الْفُجُورِ، وَالْفُجُورَ يَهْدِي إِلَى النَّارِ. أَلَا تَرَى أَنَّهُ يُقَالُ: صَدَقَ وَبَرَّ، وَكَذَبَ وَفَجَرَ.)) [ رواه مالك ]

Abdullah b. Məsud -Allah ondan razı olsun- belə dərdi:

"(Söz və hərəkətlərinizdə) doğru olun (düzgünlükdən ayrılmayın). Çünki düzgünlük, (sahibini) yaxşılığa aparar. Yaxşılıq da (sahibini) cənnətə aparar. Yalandan qaçının. Çünki yalan, yalan (sahibini) günahlara (dümdüz yoldan sapmağa) aparar. Günahlar da (sahibini) atəşə (cəhənnəmə) aparar. (Doğru sözlü kimsə üçün): Doğru söyləyərək yaxşılıq qazandı (işlədi), (yalançı kimsə üçün də): Yalan danışaraq dümdüz yoldan sapdı (günah işlədi), deyildiyini bilməzsənmi? "[2]

Yalan, ilk olaraq insanın nəfsindən dilinə sirayət edər və onu ifsad edər. Daha sonra bədənin digər üzvlərinə sirayət edərək o azaların bütün əməllərini ifsad edər. Eynilə dilə sirayət etməsiylə sözlərini ifsad etməsi kimi. Artıq yalan; adamın sözlərinə, əməllərinə və halınının ümumisinə hakim olar, fəsadı onda möhkəm hala gətirər. Əgər Allah Təala bu kimsəyə, içərisindəki yerləşmiş yalan maddəsini çıxardıb atacaq düzgünlük dərmanını nəsib etməzsə, o təqdirdə bu yalan xəstəliyi bu kimsədə kökləşəcək.

İşdə bunun üçündür ki ürək əməllərinin hamısının təməli, düzgünlük olmuşdur.

Bu əməllərin ziddləri olan riya, özünü bəyənmişlik, qürur, öyünmə, təkəbburlənmə, təpədən baxma, acizlik, tənbəllik, ərinqəçlik və buna bənzər digər xüsusiyyətlərə gəlir isək; bunların təməli də yalan olmuşdur.

Bu səbəbdən görünən və ya görünməyən (zahiri və ya batini) hər saleh əməlin qaynağı, düzgünlükdür. Görünən və ya görünməyən (zahiri və ya batini) hər xarab (fasid) əməlin qaynağı da, yalan olmuşdur.

Allah Təala yalançını, məsləhətlərindən və mənfəətlərindən uzaq tutaraq cəzalandırmaqda, doğru sözlü olanı isə, həm dünya, həm də axirət məsləhətlərini düzəldə bilməsinə köməkçi olaraq mükafatlandırmaqdadır. Necə ki adamın dünya və axirət məsləhətlərinin düzəlməsi düzgünlük səbəbiylə olarkən, dünya və axirət məsləhətlərinin pozulması və zərər uğraması da, yalan səbəbiylə olmaqdadır.

Necə ki Allah Təala bu mövzuda belə buyurmuşdur:

‘’Ey iman gətirənlər! Allahdan qorxun və düz danışanlarla birlikdə olun.’’[3]

Allah Təala yenə belə buyurmuşdur:

"Allah dedi: "Bu, doğru danışanlara doğruluqlarının fayda verəcəyi gündür! Onlar üçün ağacları altından çaylar axan və içində əbədi qalacaqları Cənnət bağları hazırlanmışdır". Allah onlardan razıdır, onlar da Ondan razıdırlar. Bu, böyük uğurdur. "[4]

Allah Təala yenə belə buyurmuşdur:

" itaət etsinlər və xoş söz söyləsinlər. Cihada qəti əmr verildiyi zaman Allaha sadiq qalsaydılar, əlbəttə ki, onlar üçün daha yaxşı olardı. "[5]

Allah Təala yenə belə buyurmuşdur:

"Bədəvilərdən üzrlü olduqlarını iddia edənlər evdə qalmaq üçün onlara icazə verilsin deyə gəldilər. Allaha və Onun Elçisinə yalan danışanlar isə evdə oturdular. Onlardan kafir olanlara ağrılı-acılı bir əzab üz verəcəkdir." [6]

[1] Buxari, Müslim, Əbu Davud və Tirmizi fərqli lafızlarla rəvayət etmişlər.

[2] İmam Malik; "Muvatta; hədis nömrə: 1814. Dar'un-Nefais nəşri.

[3] Tövbə Surəsi: 119.

[4] Maidə Surəsi: 119.

[5] Məhəmməd Surəsi: 21.

[6] Tövbə Surəsi: 90.

İmam Əbul-Hasen əl-Kerci el-Kassab'ın Müqayisə Haqqındaki Sözlerinden

İmam Əbul-Hasen əl-Kerci el-Kassab'ın (v. 360) Müqayisə Haqqındaki Sözlerinden‏

İmam Əbul-Hasen əl-Kerci, Nuketu'l-Kur'an'da (2/90) belə demişdir: ‘’Allahın sizə verdiyi halal və pak ruzilərdən yeyin və əgər Allaha ibadət edirsinizsə, Onun nemətinə şükür edin. O sizə ancaq ölü heyvanı, qanı, donuz ətini və Allahdan başqası üçün kəsilən heyvanı haram etmişdir. Hər kəs harama meyl etmədən və həddi aşmadan bunlardan yeməyə məcbur olarsa, ona günah gəlməz. Həqiqətən, Allah Bağışlayandır, Rəhmlidir!.Dilinizin uydurduğu yalana əsasən: "Bu halaldır, o haramdır!"- deməyin, çünki Allaha qarşı yalan uydurmuş olursunuz. Şübhəsiz ki, Allaha qarşı yalan uyduranlar nicat tapmazlar.İndi onlar az bir mənfəət əldə etmişlər, axirətdə isə onları ağrılı-acılı bir əzab gözləyir.’’ (Nəhl 114-117)

Bu ayələrdə Allahın anlamağa müvəffəq etdiyi, məcbur etmə və inadı bir tərəfə buraxan, halal və haram etmədə nəfsinin müqayisədən götürdüyü dada etibar etməyən kəslər üçün müqayisənin batil oluşuna dair hüccet açıqdır.

Bu ayə Allahın halal etdiyi bütün ruzilərə təşviqlə başlamaqda, bunun üzərimizdə bir nemət olduğunu xəbər verməkdə və şükr etməmizi əmr etməkdədir. Sonra haram qisiminə keçməkdə və belə buyurulmaqdadır: "O sizə ancaq ölü heyvanı, qanı, donuz ətini və Allahdan başqası üçün kəsilən heyvanı haram etmişdir." Bunun xaricində qalan hər şey ruzi, halal və tayyibə daxil olub, şükr etməmiz lazım olan nemətlərdən sayılmışdır. Ayrı-seçkiliyə ibtida olaraq deyil, ancaq əvvəlki qisimdən istisna mənasında gedilmişdir. Allah Azze və Celle bununla da kifayətlənməmiş, arxasından belə buyurmuşdur: "Dilinizin uydurduğu yalana əsasən: "Bu halaldır, o haramdır!"- deməyin; çünki Allaha qarşı yalan uydurmuş olursunuz. Şübhəsiz ki, Allaha qarşı yalan uyduranlar nicat tapmazlar.İndi onlar az bir mənfəət əldə etmişlər, axirətdə isə onları ağrılı-acılı bir əzab gözləyir"

Özünə itaət edilməsi fərz qılınmış olan, halal və haram etməsi ancaq Allah Azze və Cellenin əmriylə olan Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm xaricində, insanlardan heç kimin halal və tayyib ruzi cümləsindən istisna edilən bu dörd şeyə artdırma haqqı yoxdur. Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm yırtıcı heyvanlardan azı dişi olanları, quşlardan pəncəli olanları və adla saylı olan bəzi şeyləri haram etmişdir. Yenə zinakarın qazancını, it ödənişini, heyvan cütləşdirmə ödənişini haram etmiş, etibarlı kəslərin rəvayətləriylə gələn hədislərində bəzi alış-verişləri qadağan etmişdir. Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'dən nas olaraq tapdığımız hər şey bu dörd maddəyə qatılar. Haqqında nas olmayan şeyin haram qılınması kəslərin fikirləridir. Yaxşıca düşünən və ayənin incəliklərinə dalanlara görə ayənin hökmüylə bunlar böhtandır."

                         Tərcümə: Əbu Muaz

Hər Dilənçiyə Sədəqə Verilər mi?‏

                              Hər Dilənçiyə Sədəqə Verilər mi?‏

Husayn b. Abdirrahman'dan: "İbn Abbas radıyallahu ənh'umə oturarkən bir dilənçi gələrək bir şeylər istədi. İbn Abbas: "Ey istəyici! Allah'dan başqa ibadətə layiq haqq ilah olmadığına və Məhəmməd (sallallahu əleyhi və sellem)ın da Allah'ın rəsulu olduğuna şahidlik edirsənmi?" dedi. Adam: "Bəli" dedi. İbn Abbas: "Beş vaxt namaz qılır və ramazan orucunu tutursanmı?" dedi. Adam: "Bəli" dedi. İbn Abbas: "O halda sənə lütfkarlıqda olmamız bizə vacibdir" dedi. Sonra üzərindəki paltarı çıxarıb adama geydirdi, sonra da: "Mən Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'in belə buyurduğunu eşitdim dedi: "Kim bir Müsəlmana bir paltar geydirsə, o paltardan, geydirdiyi kimsənin üzərində bir parça qalana qədər Allah'ın qorumasında olar."

(Hasen. Hakim (4/217) Haraiti, Mekarimu'l-Ahlak (608) Tirmizi (2484) Taberani (12/97) İbn Əbi Xətim İlel (1995) Buxari Tarihu'l-Kebir (9/3) Əbu Xətim: "Səhih" demişdir.)

İşid Xaricidir

                                         İşid Xaricidir

Bəzi qardaşlarımız, hansı alimlərin Işid, Sururiyye, Nusra və əl-Qaidə kimi xarici təşkilatları əleyhində fətva verdiklərini soruşmaqdadırlar. Daha əvvəl saytımda bu mövzuyla əlaqədar bəzi fətvaları tərcümə etmişdim.

Aşağıda verdiyim linkdə; Işid ilə Nusranın eyni menhecin (xariciliyin) iki ayrı üzü olduğunu;

Xalid b. Abdirrahman b. Zəki, Əhməd b. Huseyn es-Sebi'i, Əhməd b. Ömər Bazemul, Məhəmməd b. Remzan əl-Haciri, Ədil b. Mənsur əl-Başa, Bedr b. Məhəmməd əl-Bedr və Zeyd b. Huleys et-Devseri ortaq şərh ilə bəyan etməkdədirlər.

Link: http://ar.alnahj.net/audio/1485

Tartusi, Makdisi, Əbu Katade, Məhəmməd Zeynelabidin əs-Surur, Əbu Bəkir əl-Bağdadi, Usamə b. Ladin kimi adlar Xaricilərdir.

Ürəkləri sürüşmüş bəzi kəslər, bu xarici təşkilatlara simpatiya duyməkdə, Müsəlmanlar arasında İslam düşmənlərinin hesabları lehinə tökülən qanları "cihad" deyə xarakterizə etməkdədirlər. Bu hallarından bir an əvvəl tövbə etmələri lazımdır. Çünki bu, Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləmin "yer üzünün ən şərliləri", "oxun yaydan çıxdığı kimi dindən çıxacaq olan", "cəhənnəm itləri" kimi sifətlərlə xatırladığı şərli əqidəyə sevgi bəsləməkdir, Sələfi əqidəyə tələ quranlara dəstək verməkdir və Allaha, rəsuluna, səhabəyə və onlara gözəlcə tabe olanlara müxalif çıxmaqdır.

Şeyx Əbdürrəhman Muhyiddin, bu linkdə Işidin Yəhudi və Masonlar tərəfindən qurulduğunu açıqlamaqdadır:

http://www.ajurry.com/vb/attachment.php?attachmentid=45709&d=1408130273

Şeyx Ubeyd əl-Cabiri, bu linkdə Işidin Sələfi bir təşkilat olduğunu söyləyənin yalançı bir Allah düşməni olduğunu açıqlamaqdadır:

http://www.ajurry.com/vb/attachment.php?attachmentid=45842&d=1408892158

Şeyx Suleyman ər-Ruhayli, bu linkdə Işidə qatılıb beyət etmənin caiz olmadığını açıqlamaqdadır:

http://www.ajurry.com/vb/attachment.php?attachmentid=45809&d=1408716828

Şeyx Abdulmuhsin əl-Abbad bu linkdə Işidin İslam Dövləti olaraq adlandırılmasına rəddiyə verməkdədir:

http://www.ajurry.com/vb/attachment.php?attachmentid=46260&d=1411082543

Işid, ən-Nusra və əl-Qaidə Xaricilərini rədd edən daha bir çox alimlər vardır və hamısını burada köçürmənin mümkün olmadığı qədər bol qeydlər vardır.

Sələfilər, adı çəkilən təşkilatlardan, onları tərifləyənlərdən, simpatiya duyanlərdən bəridirlər.  Batil dəvətçilərinə imkan hazırlayaraq Müsəlmanların həqiqi sələfilikdən sapdırılmasına qatqı təmin edən dərnəklərdən də bəridirlər.

                                  Əbu Muaz əl-Cubukabadi

Xaricilər İdarəçi Olsa Nə Olar?‏

                               Xaricilər İdarəçi Olsa Nə Olar?‏

  Əli radıyallahu ənh Xaricilər haqqında belə demişdir:

"Onlar Quran qariləri (oxuyuculərı) deyildirlər. Dində fakih deyildirlər. Şərh barəsində alim də deyildirlər. Bu işə (idarəçiliyə) ehil də deyildirlər. Vallah əgər onlar sizə idarəçi olsaydılar əlbəttə aranızda Kisra və Hiraklın əməlləriylə əməl edərdilər." 

(Tarihu't-Taberi (5/78)

İslam Ordusumu, Dəccalın Ordusumu?

                         Aralarından Dəccal Çıxana Qədər Xaricilər Əskik Olmaz

Abdullah b. Ömər Radıyallahu ənhimədən, Rəsulullah Sallallahu Əleyhi və Səlləm belə buyurdu:

"Elə gənc bir camaat törəyəcək ki Quran oxuyacaqlar. Lakin oxuduqları Quran onların qırtlaklərındən aşəğıyə keçməyəcək. Onlardan bir qrup çıxdıqca dərhal kökləri qırılmalıdır." İbn Ömər dedi ki: "Mən Rasululah Sallallahu Əleyhi və Sel­lem'den: "Onlardan bir qrup çıxdıqca dərhal kökləri qırılmalıdır" sözlerini 20 dəfədən çox eşitdim." Ravi İbn Ömər bundan sonra Rəsulullahın buyurduğu hədisin axırını belə nəql etdi: "Nəhayət bu camaatın davam etdirdiyi hiylə və aldatma vəxtında və ya onların əsgərləri arasında Dəccal çıxacaq." (Səhih. İbn Macə (174)

                       Xaricilər Əvvəl Xalqı Təkfir Edərlər,

                       Sonra Xəlifəlik İddia edər, Beyət İstəyərlər,

                       Sonra Hisslərə tabe Olaraq Dəlilsiz Söz-söhbətlərə Uyğunlaşdırar,

                       Sonra Dəccala tabe Olarlar,

Huzeyfe radıyallahu ənhdən; Rəsulullah Sallallahu əleyhi və səlləm buyurdu ki; "Sizin üçün ən çox bu kimsədən qorxaram; Üzərində gözəlliyi görünənə qədər Quranı oxuyan, İslam üzərində bir köynək ikən Allahın dilədiyi zaman ondan sıyrılıb qılıncıyla qonşusunun üzərinə gedən və onu şirk ilə ittiham edən adam." Dedim ki; "Ey Allahın Rəsulu! Hansı şirkə daha layiq, ittiham edilən mi, yoxsa ittiham edən mi?" buyurdu ki; "Xeyr, əksinə ittiham edən şirkə layiqdir." (Hasen. Bezzar (7/220) İbni Hibban (1/282) Tahavi Müşkilul Asar (Tuhfetul Ahyar- 71) Buxari Tarihul Kəbir (4/301) İbni Kəsr Təfsir (2/266) İbni Kəsr Camiul Mesanid (3/300)

Muaz b. Cebel radıyallahu ənh, Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləmin belə buyurduğunu rəvayət edir; "Ümmətim üçün ən çox bu üçündən qorxaram;

Birincisi; Quranı, onun ehtişamını görənə qədər oxuyan kimsədir. Allah onun üzərindəki İslam köynəyini soyar və o da qılıncını qaldırıb qonşusuna vuraraq onu şirk ilə ittiham edər." Dedilər ki;  "Ey Allahın Rəsulu! Bu şirk ittihamına hansı layiqdir?" buyurdu ki; "İttiham edən layiqdir.

İkincisi; Allahın özünə səlahiyyət nəsib etdiyi kimsədir. Bu kimsə deyər ki; "Mənə itaət edən Allaha itaət etmiş olar. Mənə üsyan edən də Allaha üsyan etmiş olar." Halbuki yalan danışmaqdadır. Yaradıcıdan başqa sığınılacaq xəlifə yoxdur.

Üçüncüsü isə söz-söhbətlərə qoşulan kimsədir. Bir söz-söhbət bitdiyində ondan daha uzun müddətinə qoşular. Əgər Dəccala yetişsə dərhal ona tabe olar." (Hasen. Taberani (20/88) Taberani Müsnedu Şamiyyin (2/254) Fesevi Ma'rife (2/358) Mecmau'z-Zevaid (5/228) Cem'ül Fevaid (6057) İbni Kəsr Camiul Mesanid (11/480) İbni Əbi Asım Diyat (s. 22) İbni Əbi Asım əs-Sunne (1/24)

                                  Dəccal şam-İraq Arasından Çıxar!

Nevvas b. Səman radıyallahu ənhdən: "Nəbi sallallahu əleyhi və səlləm bir səhər Dəccaldan o qədər çox bəhs etdi ki, onun xurmalığın içində olduğunu sandıq. Ona doğru getdiyimizdə bizim halımızı bilib ki bizə soruşdu: "Neyiniz var?" Dedik ki: "Ey Allahın rəsulu! Səhər Dəccaldan o qədər çox bəhs etdin ki hətta biz onu xurmalığın içində olduğunu sandıq." Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurdu:

"Mənim sizin haqqınızda qorxduğum Dəccaldan başqadır. Çünki mən sağ ikən Dəccal çıxarsa ona qarşı mən sizi müdafiə edərəm. Əgər çıktığın­da mən yoxsam, o zaman hər kəs özünü sa­vunsun. Hər bir müsəlman haqqında Allah ona qarsı müdafiə etməkdə vəkilim. O (Dəccal) qısa buruq saçlı bir gözü olan bir cavandır, eynilə Abdu'l-Uzza b. Qatana bənzəyir. Kim ona çatsa ona qarşı Kəhf surəsinin ilk ayələrini oxusun. O Şam ilə İraq arasından çıxacaq; sağa sola hücum edib azğınlaşacaq. Ey Allahın qulları səbat edi­niz!" buyurdu..." (Səhihi. Muslim 2937)