Şübhəsiz həmd
Allahadır. O’na həmd edər, O’ndan kömək istər və O’ndan bağışlanma diləyərik.
Nəfslərimizin şərindən və əməllərimizin pisliklərindən Allaha sığınarıq.
Allahın hidayət etdiyini sapdıracaq yoxdur, O’nun sapdırdığını da hidayət
edəcək yoxdur. Şahidlik edərəm ki Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah
yoxdur, və şəriğidə yoxdur,bir və təkdir.Yenə şahidlik edərəm ki Məhəmməd
sallallahu əleyhi və səlləm Allahın qulu və rəsuludur.
Şübhəsiz həmd
Allahadır. O’na həmd edər, O’ndan kömək istər və O’ndan bağışlanma diləyərik.
Nəfslərimizin şərindən və əməllərimizin pisliklərindən Allaha sığınarıq.
Allahın hidayət etdiyini sapdıracaq yoxdur, O’nun sapdırdığını da hidayət
edəcək yoxdur. Şahidlik edərəm ki Allahdan başqa ibadətə layiq haqq ilah
yoxdur, və şəriğidə yoxdur,bir və təkdir.Yenə şahidlik edərəm ki Məhəmməd
sallallahu əleyhi və səlləm Allahın qulu və rəsuludur.
Bundan
sonra:
Bir çox kimsəylə qarşılaşdım ki, özü məzhəb təqlidini müdafiə etdiyi
halda "Allahın endirdiklərindən başqasıyla hökm edənlər kafirlərin də
özləridir" ayəsini istifadə edərək, bütün idarəçiləri təkfir edir, bununla
da qalmayıb sıra onlara səs verən; idarə olunanlara gəlir. Onların günahları
Allahın dinini buraxıb, demokratiya və buna bənzər küfr sistemlərinə uyğun
gəlmələri!
Yaxşı
ey qafil! Sənin günahın nədir ki bu idarəçilər sənə müsəllət edilmiş heç
düşünmürsənmi? Allah Azze və Celle səbəbini açıqlayır:
" Beləliklə, qazandıqları
günahlara görə zalımların bir qismini digərinə hakim təyin edərik.." (6 Ən'am 129)
Sən,
Allah və rəsuluna uyğun gəlmənin önünə məzhəbini, imamını, müəllimi, camaatını,
müqayisəni keçirdiyin halda, zalımlardan hesab soruşa biləcəyinimi sanırsan? Nə
zamana qədər özünü aldadacaqsan?
Ey
cumhuriyət idarəsindən şikayət edən! Bu fasiq və zalımlar sənin dövlətini
cumhuriyətlə idarə edir, yaxşı ya sən, ondan daha çirkinini etdiyini nə vaxt
fərq edəcəksən?! Bəli, sən daha çirkinini edirsən! Onlar sənin dünyanı cumhuriyətlə
- yəni əksəriyyətin görüşüylə- idarə edir, sən isə dinini cumhuriyətlə idarə
edirsən! Allah və rəsulunun açıq əmrlərinə, “cumhur’un” görüşü ya da
hərəkətiylə müxalif çıxmır sanmı! Vallah belə edirsənsə sən daha xəbis bir cumhuriyətçisən!.
Bu yolda çox tökezleyen
var, bəlkə tək deyilsən! Lakin tabe olanlarının çoxluqları, məşhurluqları və
böyüklükləri, səhvi səhv olmaqdan
çıxarmaz! İki ya da daha çox səhv, bir doğru etməz! Yenə tabe olanlarının
azlığı, zəiflikləri və kiçiklikləri haqqın dəyərini salmaz.
Keçdiyimiz
illərdə miskinlərin qabaqda gedənlərindən birinin, Allaha və rəsuluna tabe
olmanın önünə nə cumhuru, nə məzhəbləri nə də müqayisəni
keçirməyənlər haqqında "Miskinlər" deyib danışdığına
şahid olduq. Olar da bir gün Allah ona güzgüye baxmağı, öz halını görməyi nəsib
edər deyə gözlədik. Olmadı, buyursun biz ona və bənzərlərinə həqiqəti göstərən
güzgünü tutaq ki, gerçək miskinlər kimlərmiş, bəlkə görərlər:
Miskinlər; Rəsulullah sallallahu
əleyhi və selləm’ə tabe olmanın zövqünü dadmayanlardır.
Onlar,
Şeyx İbn Bəzin, Şeyx İbn Useyminin və ya İmam İbnu'l-Qayyım'ın, İbn Teymiyye’nin
və ya en-Nevevi’nin sözünü eşitdiklərində: mübahisəsiz olaraq, gözləmədən və
dəlil soruşmadan: "Eşitdik və itaət etdik" deyənlərdir.
Onlar
Nəbi sallallahu əleyhi və selləm’in sözünü eşitdiklərində isə: "Bu hədislə
hansı alimlər əməl etmiş?" deyərlər. "İmamlarımız onunla əməl
etmədikcə Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'in hədisiylə əməl etmərik"
deyərlər. Yəni onlara görə Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'ə güvənə
bilmələri üçün, alimlərin o hədisi möhürləyib təsdiqləmələri lazımdır!!
Burada hədis mütəxəssisi
alimlərin, hədisin səhhətini təsdiqləmələrindən bəhs etmirik! Əksinə, Buxari və
Muslim hədisi kimi səhih hədis gəldiyi halda, "hansı alim bu görüşdə?"
deyənlərdən bəhs edirik!
Məhəmməd
sallallahu əleyhi və selləm'in hədisi, əməl edə bilmək üçün, onlara görə, bu
hadisə tabe olan bir alimə möhtacdır!
İmam
İbn Teymiyye, İbnu'l-Qayyım, Əbu Hənifə və ya başqalarının sözləri, tabe
olanlara möhtac deyilkən, Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'in sözü buna möhtac
eləmi!
Onlara görə bu imamların
özləri hüccettir və ziyadeleri, elavə etmələri məqbuldur!
İbn
Teymiyye belə deyir: "Cinlərin uçurub bir yerdən bir yerə daşıdıqları
kəsləri, necə daşıdıqlarını çoxu bilməzlər. Hətta adam Ərafata qədər daşınar və
geri dönər. Şeytanların onu necə daşıdıqlarını bilməzlər. Allaha onun əmr
etdiyi şəkildə dua etməzlər. Əksinə ehramsız olaraq ərafatda dayanarlar, həcc
menasiklerini tamamlamazlar." (en-Nubuvvat s. 275)
Miskinlərə
görə bu söz
son nöqtədir. Eşidər və itaət edərlər. İbn Teymiyye onlara görə etdiklərindən
və söylədiklərindən sual olunmaz.
Ancaq
Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'in qüslsüzlükdən qüsl almasına gəldiqdə,
Allah Təala bizə belə buyurur: "….Onun ardınca gedin ki,
bəlkə doğru yola yönələsiniz." (7 Ə'RAF 158) Və belə buyurmuşdur: " Allahın Elçisi sizlərə
– Allaha və Axirət gününə ümidini bağlayanlara və Allahı çox zikr edənlərə
gözəl nümunədir.." (33 Əhzab 21) Burada O’na tabe olmazlar, onu öyrənməzlər
və dinləməzlər. Allah’ın əmriylə mübarizəyə girişərək belə deyərlər:
- Hansı alim bunu etmiş?
- Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləmə
müxalif çıxanın namazı batildirmi?
- İndi onun yoldaşı boşanmışmı
sayılar?
- Dindənmi çıxmışdır?
Miskinlər!!
Onlar
təriqət və ixtilaf döşəyində doğulmuşlar!
Məzhəblərin
fiqhinin, kəlamçıların əqidəsinin və təsəvvüfçülərin gedişatlarının
əmziklərindən çirkli süd əmmişlər, bu xəstəlik sümüklərinə və ətlərinə
işləmişdir.
İki
il keçmiş olmasına baxmayaraq süddən kəsilməmişlər, əksinə beşikdən məzara
qədər əmməyə davam etmişlər!
"Filan nə
dedi" və "filan nə dedi" qarışıqlarından hazırlanmış süfrələrdən
yeyərək yetişmişlər.
Dinləri;
Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'ə baxmayaraq ixtilafdır. Onlara görə
təqvanın ən üstü, imanın məqsədi və işin başı budur!
Miskinlər!
Onlardan birinə "İhtilam çağına gəlmiş hər kəsə
Cümə günü qüsl almaq vacibdir" hədisi oxunduğunda, Nevevinin hadisə etdiyi
bu şərhləri oxuyar:
"Alimlər
Cümə qüslü haqqında ixtilaf etdilər. Sələfdən bir qrupun bunu vacib gördüyü
nəql edildi. Bu, bəzi səhabədən nəql edilmişdir. zahir əhli də bu fikirdədir. İbn
Munzir bunu Malikdən rəvayət etdi. əl-Hattabi isə əl-Hasen əl-Bəsri və Malikdən
rəvayət etdi. Sələfdən və xələfdən alimlərin əksəriyyəti və məşhur fakihler
bunun vacib deyil, müstəhəb bir sünnət olduğu görüşündədirlər." Nevevi
dedi ki: "Bizim məzhəbimizdə məşhur olan, diləyən kimsə üçün müstəhəb
olmasıdır. Məzhəbimizdəki digər bir vəchə görə yalnız kişilərə müstəhəbdir. Bir vəchə görə qadınlara,
uşaqlar, kölələr və qonaqlardan başqa, cümənin üzərinə fərz
olduğu kəslərə vacibdir. Bir vəchə görə Cümə günü qüsl hər kəsə müstəhəbdir. Cüməyə
gələcək olsun, olmasın fərq etməz. Yenə Bayram günü qüsl almaq da hər kəsə
müstəhəbdir." (Şərhu'n-Nevevi (6/131 vd.)
Nevevi
burada Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'in hədisindən sonra, sanki Nəbi sallallahu
əleyhi və səlləm’də digərləri kimi görüş sahiblərindən biriymiş və Nevevi ya da
başqalarının burada ixtilaf etmə ya da ittifaq etməyi seçmə haqqları varmış
kimi kəlam etmişdir.
Allah
Azze və Cellenin aləmlərə rəhmət olaraq göndərdiyi rəsulun: "Cümə günü
qüslü hər müsəlmana vacibdir" dediyi yerdə bunları söyləyir!
Sonra
bizim kimi kiçik və zəif bir elm tələbəsi gəlir və: "Cümə günü qüsl almaq vacibdir"
deyir. O vaxt sanki qiyamət gəlir, ay yarılır və olan olur! Məzhəblər dərhal
qorumağa alınaraq: "İşdə bu donuq bir zahiri! Elmi yox, fiqh üsulunu
bilmir, lüğətin dəlalət etdiyi mənaları bilməz" deməyə başlayırlar və onu İslamı
yıxmağa cəhd etməklə günahlandırırlar! Halbuki etdiyi şey yalnız sadıkul masduk
olan Nəbi sallallahu əleyhi və selləm’in sözünü hərfi hərfinə təkrar etməsidir!
Onlara görə elm: Nəbi
sallallahu əleyhi və səlləm: "Cümə günü qüsl almaq vacibdir" dediyi
zaman: "Xeyr, vacib deyil, müstəhəbdir" deməmizi tələb edəcək hala
gəlmiş! Yəni elm sahibi olmaq, Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm bir şeyə
"Vacib" dediyində: "Xeyr, menduptur" deyə bilməkdir onlara
görə!
Subhanallah!
Bundan Allaha sığınırıq.
Miskinlərin bu metodlarına görə sən,
İsrailoğulları alimlərinin etdikləri kimi sözləri yerindən dəyişdirmədiyində, İslamı
yıxan biri olursan!
Burada
etiraz etdiyimiz xüsus, Cümə qüslünün mustehap sayılması deyil. Etiraz
etdiyimiz budur: Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'dən açıq ifadəli bir
hədis gəlməsinə baxmayaraq, buradakı əmri müstəhəbliyə çevirən naslardan dəlil
gətirmək yerinə, sanki Rəsulun sözüylə birgəymiş kimi, alimlərin sözlərini
dəlil gətirərək, hədisdəki ifadədən sapmaqdır.
Eyni
vəziyyəti tahiyyetu'l-mescid namazının hökmünü araşdırdığınızda da görərsiniz. Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm, məscidə girən kimsənin oturmadan əvvəl iki rükət namaz
qılmasını əmr etmişdir. Bu əmri vaciblikdən müstəhəbliyə şərh etməyə dəlil
olmadığı halda, cumhurun fikiriylə müxalif çıxdıqlarını, bunun müstəhəb olduğunu
söylədiklərini görərsiniz!
Allah
şeyx İbn Useyminə rəhmət etsin, bir gün bir məsələ dədikdə ona: "Lakin cumhurun kavli belədir" deyərlər. O da: “Men
cumhurî deyiləm” deyə cavab verər.
Yenə
Şeyx əl-Elbani rahimehullah, bir ravi haqqında bir söz dədikdə: "Lakin İbn Həcər belə deyir" deyərlər. O da: "Mən
"Həcəri" deyiləm" demişdir.
Digər
bir nümunə: Nevevi, Ziyafət və bənzərləri babında belə deyir: "Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurdu: "Allaha və axirət gününə iman edən, qonağına caizesinde ikram
etsin." Dedilər ki: "Caizesi nədir?" Buyurdu ki: "Gün və gecəsidir. Ziyafət üç gündür. Bundan
çoxu sədəqədir."
Yenə
belə buyurdu: "Allaha və axirət
gününə iman edən ya xeyr danışsın, ya da sussun." Digər rəvayətdə: "Ziyafət
üç gündür. Caizesi bir gün və bir gecədir. Müsəlman adamın yanında qardaşı
qaldığı halda ona pislik etməsi halal deyil." Dedilər ki: "Ey
Allahın rəsulu! Ona necə pislik edər?" buyurdu ki: "Yanında qaldığı halda onu yədizdireceq bir şey ikram etməz."
Digər rəvayətdə: "Bir qövmün yanına gəldiyinizdə və sizə
qonağa lazım olan şeyi əmr etdiklərində qəbul edin. Əgər bunu etməzlərsə,
onlardan, etmələri lazım olan qonaq haqqını götürün."
Nevevi
dedi ki: "Bu hədislər ziyafəti əmr etmək, buna əhəmiyyət vermək və bunun
dəyərini ucaltmaq mövzusunda açıqdır. Necə ki müsəlmanlar ziyafətin (qonağa
ikramın) İslamda gücləndirilmiş olduğunda icma etmişlər. Şafii, Malik, Əbu Hənifə
və cumhur dedilər ki: "Bu vacib deyil, sünnədir."
Leys və Əhməd: "Bir gün və bir gecə ikram vacib" dedilər. Əhməd dedi
ki: "Badiye xalqına və kənd xalqına bir gün və bir gecə ikram vacibdir. Şəhərlilərə
vacib deyil." Cumhur bu hədisləri və bənzərlərini müstəhəbliyə və gözəl
əxlaqa şərh etmişdir. Qonaq haqqı, ihtilam çağındakı hər kəsə Cümə günü qüslün
vacib olduğunu bildirən hədisdə olduğu kimi, gücləndirilmiş müstəhəbdir.
əl-Hattabi və və başqaları bunu məcbur qalana şərh etmişlər." Allah ən
yaxşı biləndir" Şərhu'n-Nevevi (12/31)
Gördünmü
haqqdan uzaqlaşmağı!
Məhəmməd
b. Abdillah sallallahu əleyhi və səlləm bu ümmətə Allahın risalətiylə
göndərilmişdir. O sallallahu əleyhi və səlləm: "Allaha və axirət gününə
iman edən qonağına ikram etsin.." deyir, Cumhur ilə filan və filan isə,
sanki risalətə həmsöhbət deyillərmiş kimi: istəyən edər, istəməyən etməz
deyərək seçimə buraxırlar!!!
Nevevi
sənə belə deyir: "Cumhurun bu hədislərə və bənzərlərinə şərhi, bunların
müstəhəb olmasıdır." Ey Cumhurun ümməti! Sizə Cumhur adında yeni bir rəsulmu
göndərildi!
Bu
cumhurun, Sadıkul-Masduk olan Əbu'l-Qasım sallallahu əleyhi və selləm'in
gətirdiklərini tevil edərək dəyişdirmə və pozma haqqımı var?!!
əl-A'rec'in,
Əbu Hureyre radıyallahu ənh’dən rəvayət etdiyi bu hədisi oxudunmu? Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurur: "Biriniz dəstəmaz götürdüyü zaman burnuna su versin, sonra fınxırsın.
Daşla istincə edən bunu tək ədəddə etsin."
Bunu Malik, Humeydi, Əhməd,
Darimi, Buxari, Muslim, İbn Macə və Nəsəi rəvayət etmişlər.
Nevevi
deyir ki: "İstinsarın (yəni dəstəmazda burna su götürüb fınxırmanın) vacib
olmadığında ittifaq vardır" (Şərhu'n-Nevevi (3/126)
Kimin
ittifaqı ey Nevevi?!
Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm: "Sonra fınxırsın" buyurur! Bu əmr, Nəbi
sallallahu əleyhi və selləm'dən gəlir ki Allah Azze və Celle onun haqqında belə
buyurmuşdur:
" Peyğəmbər sizə nə verirsə, onu götürün, nəyi də
qadağan edirsə, ondan çəkinin. Allahdan qorxun. Həqiqətən, Allah şiddətli
cəza verəndir." (59 Həşr 7)
Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm: "Fatihatu'l-Kitabı
oxumayanın namazı yoxdur" buyurur. Bunu Humeydi, Əhməd, Darimi,
Buxari, Muslim, Əbu Davud, İbn Macə Tirmizi, Nəsəi, İbn Hibban və İbn Huzeyme rəvayət
etmişlər.
Kimisinin
bura mahzuf bir muzaf əlavə edərək: "Nəbi sallallahu əleyhi və səlləm,
namazı kamil deyil demək istəyir" dediyini görərsən.
Bunu
deyən kimsəyə ətrafındakılardan heç kim: "Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'in
məqsədinin bu olduğunu sənə kim dedi?" deyə soruşmayıb, ona haqq verərlər.
Nəbi
sallallahu əleyhi və səlləm: "Namazı yoxdur" dediyində söz bitmişdir,
biz dərhal: "Eşitdik və itaət etdik. Rəbbimiz, səndən bağışlanma diləyərik,
dönüşümüz sanadır" deyərik.
Bu
məsələdə qəribə bir ayrılıq meydana gəlmişdir. Bu hadisə Şafii məzhəbi uyğunlaşma
göstərmişdir. Nevevi isə şafii'dir və o belə demişdir: "Bu hədisdə
fatihəni oxumanın vacib oluşuna dəlil vardır. Çünki bu təyin edilmişdir. Bunu
oxumaqdan aciz olandan başqə, fatihəni oxumadan
namaz etibarlı olmaz. Bu Malikin, Şafii'nin və səhabə, təbiin ilə onlardan
sonrakı alimlərin cumhurunun məzhəbidir. Əbu Hənifə və bir azlıq: "Fatihə
vacib deyil, əksinə Qurandan bir ayə vacibdir" demişlər. Çünki Allah Təala:
"Qurandan asanına gələni oxu"
buyurmuşdur. Cumhurun dəlili isə Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'in:
"Ümmül kitab olmadan namaz
yoxdur" hədisidir." Nevevi deyir ki: "Əgər: "Hədisdə
nəzərdə tutulan kamil namazdır" dəselər, deyərik ki: "Bu hədisin
zahirinə zidddir" (Şərhu'n-Nevevi (4/102)
Allahu
əkbər!
Miskinlər nassın zahirinə müxalif
olduğunu indi anladılar və nas ilə zahiri onlara qalib gəldi! Nevevi, Əbu Hənifəyə
uyğun gələrək hadisə "Kamil namaz yoxdur" əlavə etməsini edənləri
rədd etdi! Hədis, məzhəblərinə zidd olduğu zaman əlavə və ya çıxarma edirlər, görüşlərinə
və imamlarının görüşünə uydura bilmək üçün ətraflarından azaldırlar! Halbuki bu
imam, Nəbi sallallahu əleyhi və səlləm deyil, bir peyğəmbər də deyil!
Nevevi
kimi bir alim hədisin zahirini dəlil gətirməsəydi, hədisin zahiri dəlil
olmayacaqdı eləmi!
Miskinlər!
Onlar
Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'in sözünü tərk edirlər və Məzhəblərə
uyanların və bənzərlərinin sözünü götürürlər!
Bu iş, Allah'ın xaricində ibadət edilən
bütlər yıxmaqdan da çətin!
Onların bütləri bütün rəngləriylə, çox
və müxtəlifdir.
Sənin dəlillərinin çoxluğu və hüccetinin
açıqlığı və qüvvəti onlara fayda verməz!
Çünki xəstəlik özə sirayət etmiş,
damarlarda gəzişməkdə və ürəyin nəbz atışıyla birlikdə hərəkət etməkdədir!
Buna görə Allah
Subhanehu və Təala belə buyurur: " Nəfsinin istəyini ilahiləşdirən kimsəni
gördünmü? Sən ona vəkillikmi edəcəksən?. Yoxsa elə hesab edirsən ki, onların
əksəriyyəti eşidəcək və ya anlayacaq? Onlar heyvan kimidirlər, hətta, haqq yoldan onlardan daha çox uzaqlaşmışlar.." (25 Furqan 43-44)
Sən onlara, Məhəmməd
sallallahu əleyhi və selləm'ə uyğun gəlməyə dair dəlillər gətirdiyində dahi
problemlər yaşıyar və onların eşitdiklərini zənn edərsən.
Onlara
Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'dən başqasına itaətdən uzaqlaşmağa dəlalət
edən ayələr dəlil gətirdiyində, onların gördüklərini zənn edirsən!
Burada açıqca deyərsən ki: "Dəlillər
ortada, huccet qətidir"
Bizlər sizi peyğəmbərlərin
sonuncusu olan Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'ə tabe olmağa dəvət edirik,
ondan başqasına tabe olunmaz!
Dəlillər açıqdır, lakin Allah kimə açıq
etdisə ona açıqdır!
"Yoxsa sən onlardan çoxunun söz dinləyib ağıl
etdiklərinimi zənn edirsən? Halbuki
onlar heyvanlar kimidirlər; hətta yol etibarilə onlardan daha pozğundurlar."
Bəli,
miskinlər…
Onların hallarına çox
ağrımaq lazım. Onlara səbr etmək lazımdır. Çünki bu dərmansız bir dərddir.
Bu dərdə tutulanlar da
aldadılmaqda və onlara: "sən haqq üzrəsən" deyilməkdədir!
Həyatını
Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'in dəstəmazı, qüslü, namazı, orucu, zəkatı,
həcci, rəftarları, ədəbi, geyimi və bəzənməsindən uzaq bir şəkildə yaşadığı
halda ona: "Sən haqq üzrəsən" deyilməkdədir!
Miskinlər!
Əgər
Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'ə tabe olmanın zövqünü dadsaydılar, xəbis
südünü əmdikləri bütlərin qiymətinin nə olduğunu görəcəkdilər!
Başlanğıcda etiraz edən
nə qədər cahil vardı, bizim daddığımızı dadınca ittiba arzusu qüvvətləndi…
Onların miskinliklərinin dəlillərindən biri
budur: Onlar müəllimləri və alimlərinin adı xatırlanınca həyəcanlanar, ürəkləri
ürpərər. Bunu elm tələbəsinin kamal nöqtəsi görərlər. Eynilə möminlərin Allah
və ayələri xatırlanınca ürəklərinin ürpərərək imanlarının artması kimi!
Subhanallah!
"
Allah tək olaraq xatırlandığı zaman Axirətə inanmayanların qəlbini nifrət
bürüyür. Ondan qeyriləri yad edildiyi zaman isə onlar sevinirlər.." (39 Zumər 45)
İbn
Teymiyye və ya başqa alimlərin mərtəbəsini, o qədər ucaldarlar, o qədər
ucaldarlar ki, "Ah kaş ki bu sözləri şəxsən İbn Teymiyyenin özündən
eşitsəydim" deyərlər.
İnternetdə, ərəbcə
saytlardan birində bəzi elm tələbələri İbn Teymiyye haqqında belə yazmışlar:
"O hədis, fiqh, lüğət, təfsir, insanların və cinlərin elmlərində bu
ümmətdə gəlmiş ən alim kimsədir."
Bu miskinlər, bu cənazəyə,
üzü şillələmə, yaxa cırma və cahiliyyə iddiasında tapılmağı qatmışlar! Hətta
internetdəki bu yazışmağa, özünü Şeyx İbn Useyminə nisbət edən biri belə yazmış:
"Əgər Məhəmməd sallallahu əleyhi və selləm'dən sonra bir peyğəmbər gələcək
olsaydı, İbn Teymiyye olardı!!"
Bir başqası da bunu əlavə etmiş: "Şübhəsiz
İbn Teymiyye hədisdə Əhməd b. Hənbəl’dən daha alim idi!"
Bu sayta müsəlmanlardan
biri girib də haqqı söyləyincə onu atırlar, hesabını silirlər və onu Mossad
agenti olmaqla ittiham edirlər!
Miskinlər!
Onların
miskinlər olduqlarını bilin və onlara səbr edin! Onları dinləyin!
Buxari
və Muslim hədisində bildirildiyi kimi: "Əgər,
Allah sənin vəsilənlə bir adama hidayət versə, bu sənin üçün qırmızı dəvələrdən
xeyirlidir."
Nə üçün Sələf Kimi Deyilik?
Sələf Rahimehumullah’ın
Quran Ayələri və Nəbi sallallahu əleyhi və selləm'in hədisi haqqındakı tətbiqləri
necə idi?
Müsneddə Əbu Abdirrahman
əs-Süləmi rahimehullah'dan belə gəlir: "Nəbi
sallallahu əleyhi və selləm'in Quran oxutduğu səhabələrindən Quran oxuyanlar,
on ayə öyrənər, onu elm və əməl olaraq tətbiq ətmediqdə digər on ayəyə
keçməzdilər."
İndi iki misal zikr edəcəyəm
ki bunlardan biri mal ilə digəri can ilə əlaqəlidir.
Buxarinin Səhihində Ənəs
b. Malik radıyallahu ənh’dən rəvayət edilir: "Əbu Talha radıyallahu ənh,
Mədinədə Ənsarın malı və xurma ağacları ən çox olanı idi. en sevdiyi malı
Beyruha adlı bağçası idi. Bağça məscidin qarşısında idi. Rəsulullah sallallahu
əleyhi və səlləm oraya girər, xoş suyundan içerdi. Ənəs radıyallahu ənh dedi ki:
"Sevdiyiniz şeylərdən
Allah yolunda xərcləməyincə xeyrə nail olmayacaqsınız…." (3 Ali-İmran
92) ayəsi enincə Əbu Talha radıyallahu ənh qalxdı və Rəsulullah sallallahu
əleyhi və selləm’ə gələrək:
"Ey
Allahın rəsulu! Allah Təala: " Sevdiyiniz şeylərdən Allah yolunda xərcləməyincə
xeyrə nail olmayacaqsınız " buyurur. Mənim ən sevdiyim malım isə Beyruhadır. Bunu
Allah üçün xərcliyirəm. xeyrə nail olmaq və Allah qatında olana
qovuşmağı ümid edirəm. Ey Allahın rəsulu! Bunu Allahın sənə göstərdiyi yerə
ver." Bunun üzərinə Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm belə buyurdu:
"Nə qədər də qazanclı bir mal, nə qədər də qazanclı bir mal! Nə
dediyini eşitdim. Mən onu qohumlarına verməyini uyğun hesab edirəm."
Digər rəvayətdə belə
keçər: "Ey Allahın rəsulu! Görürəm ki rəbbimiz bizim mallarımızdan istəyir.
Səni şahid edirəm ki bağçamı ona verdim."
İbnu'l-Mubarek,
Kitabu'l-Cihad'da belə rəvayət edər: "Əbu Talha radıyallahu ənh: " Sizə yüngül gəlsə də, ağır gəlsə də,
döyüşə çıxın…." (9 Tövbə 41) ayəsini oxudu. Ardından: "Allah Təala
qocaykən də, cavənkən də bizdən döyüşə çıxmamızı
istədi. Məni hazırlayın" dedi. Oğulları:
"Allah sənə
mərhəmət etsin! Nəbi sallallahu əleyhi və səlləm, Əbu Bəkr və Ömər radıyallahu ənh’imə
dövrlərində döyüşə qettin. İndi də sənin yerinə
biz döyüşə qedirik" dedilər.
Bundan sonra dəniz səfərinə
çıxdı və vəfat etdi. Onu basdıracaq bir ada axtardılar. Ancaq bir həftə sonra
tapa bildilər. Buna baxmayaraq onun cəsədi pozulmamışdı." (Kitabu'l-Cihad
nömrə: 102)
Nə üçün onlar kimi deyilik?
Ərəb
olmadığımız üçün Quranımı anlamırıq?
Allah
Təala belə buyurmuşdur: "Əgər Biz onu yad bir
dildə (ərəbcə xaricində) Quran etsəydik, onlar deyərdilər: "Nə
üçün onun ayələri müfəssəl izah edilməmişdir? Yad dil və ərəb peyğəmbər?!"
De: "O, iman gətirənlərə doğru yol göstəricisi və şəfadır". İman
gətirməyənlərin isə qulaqlarında tıxac vardır. Onlar ona qarşı kordurlar. Onlar
sanki uzaq bir yerdən çağırılırlar." (41 Fussilət
44)
Yəni, necə ki ərəblərin,
Quran başqa dildə ensəydi, buna etiraz etməyə haqqları yoxsa, bizimdə,Quran
ərəb dilində endiyi üçün bəhanə gətirmə haqqımız yoxdur. İstər Ərəb, istər İngilis,
istər Fransız, istər Türk ister azeri olsun, iman edən hər kəs
üçün, Quran hidayət və şəfadır!
Yoxsa bizdən
mükəlləfiyyətmi qalxdı? Ya da "sonra edərəm" deyərək təxirə saldıqmı?
" Günah işlər görməkdə davam edənlərdən birinə
ölüm gəldiyi zaman: "Mən indi tövbə etdim!"– deyənlərin də, kafir
kimi ölənlərin də tövbəsi qəbul deyildir." (4 Nisa 18)
Yoxsa can və mal
mövzusunda xəsisliyimiz üzündənmi?
"
Allahın Öz lütfündən bəxş etdiyini xərcləməyə xəsislik edənlər elə güman
etməsinlər ki, bu, onların xeyrinədir. Əksinə, bu, onlar üçün pisdir " (3 Ali İmran 180)
Yəqin üzrə deyil də,
şübhə içində olmamız dırmı?
"
Möminlər ancaq Allaha və Onun Elçisinə iman gətirən, sonra heç bir şəkk-şübhəyə
düşməyən, Allah yolunda malları və canları ilə cihad edənlərdir! İmanlarında
sadiq olanlar da məhz onlardır." (49 Hucurat 15)
"Möminlərin
içərisində Allaha etdikləri əhdə sadiq qalan kişilər vardır…" (33 Əhzab 23)
Yoxsa bunun səbəbi dünya
sevgisidirmi?
"
Ey iman gətirənlər! Sizə nə olub ki, "Allah yolunda döyüşə çıxın!"–
deyildikdə yerinizdə qaxılıb qalırsınız? Olmaya, axirətdən daha çox dünya
həyatından razısınız? Halbuki dünya həyatının keçici zövqü axirətlə müqayisədə
çox dəyərsiz bir şeydir.." (9 Tövbə 38)
Yoxsa səbəb, dində genişlik göstərilən
bir məsləhətdirmi?
" Allah və Onun Elçisi bir işə hökm verdiyi zaman
heç bir mömin kişi və mömin qadın öz işlərində istədikləri qərarı verə
bilməzlər. Allaha və Onun Elçisinə asi olan kəs, əlbəttə ki, açıq-aydın
azğınlığa düşmüşdür." (33 Əhzab 36)
Yoxsa xoş olmayan şeylərmi bəhanə
göstərilməkdədir?
"De:
"Cəhənnəm odu bundan da hərarətlidir!" Kaş anlayaydılar." (9 Tövbə 81)
"
Onlardan eləsi də var ki: "Mənə izn ver döyüşə getməyim, məni günaha
batırma!"– deyir. Doğrusu, onlar artıq günaha batmışlar. Şübhəsiz ki,
Cəhənnəm kafirləri çulğayacaqdır." (9 Tövbə 49)
Yoxsa ölüm və ya kasıblıq qorxusudurmu?
"
Hər bir kəs ancaq Allahın izni ilə, əzəldən müəyyən edilmiş bir vaxtda ölür.
Kim dünya mükafatını istəsə, ona bundan verərik. Kim də axirət mükafatını
istəsə, ona da ondan verərik. Biz şükür edənləri mütləq mükafatlandıracağıq." (3 Ali imran 145)
"
Məgər sən, özlərinə: "Müharibədən əl çəkin, namaz qılın və zəkat
verin!"– deyilən kəsləri görmədinmi? Onlara vuruşmaq vacib edildikdə,
içərilərindən bir dəstəsi Allahdan qorxduqları kimi və ya daha artıq qorxu ilə
insanlardan qorxdular və: "Ey Rəbbimiz! Vuruşmağı nə üçün bizə vacib
etdin? Nə olardı ki, bizə yaxın vaxtadək möhlət verəydin!"– dedilər. De:
"Dünyanın ləzzəti azdır. Müttəqilər üçün isə axirət daha xeyirlidir. Sizə
xurma çərdəyindəki lif qədər belə haqsızlıq edilməz" (4 Nisa 77)
Yoxsa can və mal, dinin
önünəmi keçirilməkdədir?
"…Fitnə qətldən daha pisdir…" (2 Bəqərə 191)
Problem; dinin naslarına
rəftarımızın və ona sevgimizin saflaşdırılmamasıdır!
Sələf, nazil olan
naslara şahid olurdular və Rəsulullah sallallahu əleyhi və səlləm aralarında
idi. Bizlər isə Kitab və sünnə naslarına qarşı " vacibmi, sünnəmi?",
"Bunu etməsənsə nə olar?" kimi dünya görüşləriylə rəftar edirik.
İnsanlar iki qisimdir:
Bir qisimi təharət, namaz, rəftarlar və ya diniylə əlaqədar digər mövzularda
elm öyrənmək istəyərək Allahın hökmünü və Rəsulullah sallallahu əleyhi və
selləm'in yolunu araşdıran kəslərdir. Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm'in
yolunu və tətbiqini araşdıraraq fətva soruşar. Bilmədiyi bir sünnə öyrənincə
buna azı dişləriylə sarılar. Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm’in
tətbiqlərini iki gözü arasına qoyar və yer üzündəkilər buna müxalif çıxsalar dahi,
Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm’in yolunu ən qiymətli şey qəbul edər.
Digər qisimi isə fətva
axtararkən filanın gözəl tapdığı görüşü və filanın sözünü araşdırar. Bunun məzhəbi
genişdir. Filan və filanın ixtilafı arasında gedər gəlir.
Ya dinində Rəsulullah
sallallahu əleyhi və selləm’ə tabe olarsan, ya da filan və ya filana!
Burada falan ilə filan
arasında fərq olduğunu zənn etmə! Və ya filana tabe olmağı filana tabe olmaqdan
üstün sanma! Ayənin əmri mütləqdir! Nekre olaraq gəlmişdir və Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm xaricində tabe olunan bütün insanları əhatə edər!
Mən avam insanlara
müqəddəs kitaba, sahihayna və lüğətə yapışıb müçtehit olmalarından bəhs
etmirəm!
Əksinə, götürdüyünüz
fətvanın dəlilini öyrənməyə cəhd göstərmənizi söyləyirəm! Kim sizə saqqal
buraxmaq sünnədir diyərsə ona dəlilini soruşun!
Yenə
Nəbi sallallahu əleyhi və selləm’in sünnəsinə, onun vacibmi yoxsa sünnəmi olduğunu
soruşmadan tabe olmalısınız. Bəzisi vacibmi, sünnəmi deyər, sünnə dəyincə
"Sünnəsə tərk edə bilərik" deyirlər! Allah Azze və Celle isə belə
buyurur:
"…Qoy onun əmrinə qarşı çıxanlar başlarına bir bəla
gəlməsindən, yaxud özlərinə ağrılı-acılı bir əzab üz verməsindən qorxsunlar." (24 Nur 63)
Din, məsləhət və
mənfəətlərimizə görə seçimdə tapılaraq, bəzisinə uyğun gəlməmiz, bəzisini tərk
etməmiz üçün enməmişdir. Əksinə yaşamamız və imtahan verməmiz üçün enmişdir. Halbuki
bizlər din qarşısında, Allahın bizi sınaması üçün deyil də, bizim dini sınamamız
üçün enmiş kimi davranırıq! Allah və rəsulunun əmrlərini, qarşı-qarşıya
qaldığımız hadisələr üçün deyilir, mənfəətimizə xəbərdar etsə ona tabe olur, uyğun
gəlməzsə tabe olmuruq!
Halbuki Allah, rəsuluna
itaət edərək özünün əmrlərini yerinə yetirən və qadağanlarından çəkinənləri
dünya və axirətin pisliklərindən qoruyacağını vəd etmişdir. Qullarının xeyirinə
olanları ən yaxşı bilən yenə onların Rəbbidir!
Həyatın bütün səhnələrində
ən doğru davranışı, Rəsulullah sallallahu əleyhi və selləm’in tətbiqləriylə
bizə açıqlamışdır. Problemlərimizdə bizlər üçün Rəsulullah sallallahu əleyhi və
selləm’in yolu və manevrindən başqa sağlam çıxış yolumuz ola bilməz. Başqa bir
seçim haqqımız da yoxdur.
Rəsulullah
sallallahu əleyhi və səlləm, Ömər b. əl-Hattab radıyallahu ənh’ın əlində
tövratdan səhifələr görüncə hirslənmiş,
إنه والله لو كان موسى
حيًّا بين أظهركم ما حل له إلا أن يتبعني
"Vallah əgər Musa
həyatda və aranızda olsa idi, məndən başqasına tabe olması ona halal
olmazdı" buyurmuşdur. Bu lafızla Əbu Yala, Cabir radıyallahu ənh’dən
rəvayət etmişdir.
Rəsulullah sallallahu
əleyhi və səlləm xaricində birinə tabe olmaq, Musa aleyhissələm kimi bir peyğəmbər
üçün dahi halal deyil.
Musa aleyhissələm kimi
ulul-azm bir peyğəmbərə aid olsa dahi, Nəbi sallallahu əleyhi və selləm’in
gətirdiyindən başqasına tabe olmaq halal deyil.
Nəbi sallallahu əleyhi
və səlləm, belə bir davranışı, Ömər radıyallahu ənh kimi cənnətlə müjdələdiyi
bir səhabəsindən dahi qəbul etməmiş, ona beləsinə hirslənmişdir! Yaxşı ya bizlərin
halı necə olar?
Sələfin həyatlarında
Kitab və sünnə naslarına qarşı rəftarları bizim həyatlarımızda olmadığı halda,
özümüzü necə onların menhecine nisbət edərik? İmanı dilin, ürəyin və azaların təsdiqi
olaraq təsvir etmirikmi? Əgər üzvlərdən çıxan hərəkətlər, ürək ilə təsdiq
etdiyimizi dilimizlə iddia etdiyimiz əqidə və menhece uyğun gəlmirsə, şəxsən
mənimsədiyimiz iman tərifimizə özümüz müxalif çıxmış olmazıkmı?
Bu yalançı şahidlikdən
kutuluş yolu "Sələfiyəm" deməkdənmi imtina etmək, yoxsa sələfə
müxalifətdənmi imtina etməkdir?
Allah bizləri haqqı söyləyən,
yerinə yetirən və onda səbat edənlərdən etsin.
Subhanekallahumme
və bihamdik. Və əşhədu ən la ilahə illə entə vahdeke la şərikə lek və estağfiruke və etubu ileyk.
Əbu Muaz əl-Çubukabadi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder